Schrijvers over Senia
Oek de Jong
"Ik vind ik het heel bijzonder en belangrijk dat er in een tijd van ontlezing leesclubs zijn en dat dat zich zo uitbreidt. Zelf heb ik in de jaren ’80 ook in een leesclub gezeten. Ik ken leesclubs van mensen die al twintig tot dertig jaar bij elkaar zijn. En die Senia-leeswijzers zien er heel degelijk uit!"
Yvonne K
euls
"Leesclubs vind ik ontzettend belangrijk. Ik vind het altijd fijn om voor een stuk of wat leesclubs een lezing te houden, met name over mijn laatste boek Zoals ik jou ken, ken jij mij. Ik lees zelf graag opnieuw boeken die ik jaren geleden al eens heb gelezen. Over literatuur wordt in Nederland heel deftig gedaan. In Engeland zijn ze helemaal niet zo streng, daar is er waardering voor echte vertellers. Ik houd van leesbare boeken, met humor."
Jannie Regnerus
“Ik kom graag in contact met leesclubs. Je krijgt daar als schrijver veel voor terug. De mensen die met elkaar jouw roman hebben gelezen, leggen je dan het vuur aan de schenen met hun vragen en soms ontdek je als schrijver daardoor ook weer nieuwe dingen over je eigen oeuvre. Dat is een mooie ervaring. Het is ook heel fijn voor een schrijver om te bemerken dat wat jij in stilte achter de schrijftafel maakt, toch ergens in de wereld een plekje vindt en wordt gewaardeerd. Ik vind het ook fijn te bemerken dat mijn romans beklijven omdat ze tijdloos zijn.”
Mieke van der Weij
"Ik zit zelf niet in een leesclub, maar ik ken veel mensen die dat wel doen en die vinden dat hartstikke leuk. Misschien later nog eens, als de agenda minder vol is. Ik kan me een leven zonder boeken niet voorstellen. Ik voel me supergelukkig dat ik voor mijn werk boeken mag lezen."
Joke Herm
sen
Joke Hermsen complimenteert Senia met de prachtige leeswijzers: "Ik heb er nu twee gelezen ('Kairos' en 'De melancholie van de onrust'). Ik was helemaal verrast, zowel over de samenvatting als inhoudelijk. Ik had het zelf niet beter kunnen doen.”
Elisabeth Leijnse
Elisabeth Leijnse vond het leuk om door Senia uitgenodigd te worden voor het houden van een lezing: "Mijn enthousiasme om over de biografie te vertellen stopt nooit. Hier had vrijwel iedereen het boek gelezen; de vragen, die voortkwamen uit reflectie en discussie in de leesgroepen, waren van hoge kwaliteit."
Hubert Smeets
"Goede lezers zijn niet alleen leuk en eervol, maar ook belangrijk voor een schrijver, zeker voor een beginneling als ik. Goede lezers confronteren de auteur namelijk nu eens met zijn of haar beperkingen en stimuleren dan weer tot een nieuwe kijk. Dat heb ik zelf ervaren toen ik door een groep Senia-lezers aan de tand werd gevoeld over het Rusland van nu. Oog in oog met Senia kon ik het me niet veroorloven om er om heen te draaien met antwoorden die net niet terzake waren. Na twee uur stond ik wijzer buiten dan ik binnen was gekomen. Volgens mij is dit wat de wisselwerking tussen auteur en publiek zo waardevol maakt: de lezer kan kritische reflecteren op het boek en de schrijver wordt daar wijzer van."
Nelleke Noordervliet
"Jullie organisatie is van onschatbare waarde voor het behoud van de leescultuur en de overdracht van onzichtbaar erfgoed. Ik ben erg onder de indruk van jullie werk. En die 223 leesgroepen die Aan het eind van de dag lezen! Als je dat zo onder elkaar ziet staan, word je als schrijver wel erg gelukkig. Lezen doe je alleen, maar praten over je leeservaring doe je met anderen. Dat voegt een dimensie toe aan elk boek en aan elk lezersleven. Als de maatschappij behoefte heeft aan sociale cohesie - en velen zeggen dat - dan vormen jullie leesgroepen het culturele en intellectuele weefsel ervan."
Vonne van der Meer
"Mensen die elkaar opzoeken om over een boek te praten, nadat ze het echt gelezen hebben en erover nagedacht. Het lijkt in onze tijd haast wel een ondergrondse activiteit, een daad van verzet. In de jeugd van mijn moeder, geboren in 1923, rustte er op lezen een taboe. Als zij een boek pakte, zei haar moeder: niet lezen, ga iets nuttigs doen. Iets doen betekende: je handen laten wapperen, in de huishouding helpen of een verstelwerkje pakken. Door te lezen rebelleerde mijn moeder. Op haar zestiende werd ze van school gehaald om op een kantoor te gaan werken. Maar toen ze aan het eind van haar eerste werkdag bedrukt thuiskwam, zei mijn grootmoeder: ‘Ga eens op je kamer kijken, ik heb een verrassing voor je.’ Toen mijn moeder de deur van haar slaapkamer opende zag ze meteen dat er boven haar bed een leeslamp was opgehangen. Voortaan kon ze zich na werktijd terugtrekken met een boek. Ik ben mijn grootmoeder nog altijd dankbaar voor dit gebaar, en mijn moeder dat zij haar kinderen de liefde voor lezen heeft bijgebracht. Misschien is iedere leeskring ook wel een leeslamp, een plek waar je je even terugtrekt met een zorgvuldig gekozen boek, om er met elkaar je licht over te laten schijnen."